فریدون رضایی - ا ستادیار وعضو هیئت علمی دانشکده ی مهندسی، دانشگاه بوعلی سینا همدان
حسین ملائی توانی - کارشناسی ارشد سازه

موقعیت جغرافیایی و پهناوری کشور ایران و عبور کمربند لرزه ای آلپ- هیمالیا از مناطق وسیعی از کشور موجب شده است تا هر از چندگاهی زلزله هایی با سطوح قدرت متفاوت حادث شده که منجر به آسیب رسیدن به سازه ها در کشور می شود. وجود پل های قدیمی بتن آرمه و عدم طراحی آنها مطابق با آیین نامه های طرح لرزه ای جدید و نیز عدم رعایت ضوابط ویژه جهت مقاومت در برابر جنبش های شدید زمین و همچنین زوال مصالح و آسیب های محیطی وارد آمده طی سالیان متمادی بر اینگونه سازه ها نیاز به بررسی تفصیلی، به دو صورت کیفی و کمی را موجب می سازد. بر این اساس یک نمونه از پل های شهر تهران به عنوان مطالعه موردی انتخاب شد و با استفاده از روش نسبت ظرفیت به تقاضا مورد ارزیابی قرار گرفت. در این روش تحلیل سازه بر اساس روش تحلیل دینامیکی خطی )طیفی( برای تعیین نیروها، لنگرها و تغییرمکان های ناشی از شتاب طرح ساختگاه صورت می گیرد و ظرفیت هر یک از اجزای پل از جمله ستون ، پی و دیگر اجزا نیز محاسبه شده و در نهایت با توجه به نسبت های ظرفیت به تقاضای اجزای مختلف پل، در صورت نیاز به مقاوم سازی، تصمیم گیری می شود

آسیب پذیری، ظرفیت و تقاضا، طرح لرزه ای، تحلیل دینامیکی خطی، پل های بتن آرمه