محمد خانمحمدی - استادیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه تهران
آرین دادگر - دانشجوی کارشناسی ارشد زلزله دانشکده مهندسی عمران دانشگاه تهران

یکی از اعضای متداول مقاوم در برابر نیروهای جانبی وارد بر ساختمانها، دیوارهای برشی می باشند. توصیه های آیین نامه های طراحی فعلی همانندACI مبتنی بر احتراز از استفاده از بازشوهای بزرگ در دیوارها به علت اثر قابل توجه روی رفتار دیوار، می باشد. معمولا توزیع بازشوها در ارتفاع و پلان به گونه ای است که امکان تخصیص رفتار مشخص به نواحی مختلف دیوار امکان پذیر نیست. رویکردهای فعلی در استفاده از مدلهای تیر- ستونی اصلاح شده و المانهای رشته ای اگرچه در مواردی با محدودیتهائی در رفتار مواجه اند، لیکن کاربردی تر و انجام مطالعات پارامتریک در آنها ساده تر می باشد. در این تحقیق با استفاده از روشهای تیر-ستونی اصلاح شده مبتنی بر رویکردهای ASCE و FEMA اثر نوع و میزان بازشدگی با نامنظمی متعارف در چیدمان بازشوها بررسی خواهد گردید و مقایسه ای بین اثر بازشدگی های با ابعاد مختلف روی دقت روشهای تحلیل موجود ارائه خواهد شد. مدلهای مورد استفاده با یک نمونه آزمایشگاهی نیز صحت سنجی گردیده است. نتایج نشان داد مدلهای ساده تیر-ستونی اصلاح شده برای دیوارهای با سطح بازشو کوچک نتایج قابل قبولی ارایه می نمایند.

دیوار برشی، بازشو، تیر-ستونی اصلاح شده، رفتار لرزه ای