مهدیه پورهادی گوابری - دکتری معماری، گروه معماری، موسسه آموزش عالی مهرآیین، بندرانزلی، ایران
سارا عیوضی - کارشناسی ارشد معماری، گروه معماری، موسسه آموزش عالی مهرآیین، بندرانزلی، ایران
نسترن شفیع زاده اندبیلی - دانشجوی کارشناسی معماری، موسسه آموزش عالی مهرآیین، بندر انزلی، ایران

پژوهش انجام شده در این مقاله چهارچوب معماری پایدار را توسعه میدهد تا راحتی، تندرستی، امنیت و بهبودی راشامل شود و بروی مزایای مشترک طراحی پایدار و سلامتی در بیمارستان ها و محیط های بهداشتی تمرکز می کند. باوجود این که این ساختمانها نمایانگر فرصت مهمی برای استفاده از طراحی معماری و تاثیر مثبت بر تجربه مردم وپیامدهای سلامتی هستند، چالش های مشخصی را نیز در مورد پایداری محیط ایجاد می کنند. برای مثال بیمارستان هابه علت استفاده از تجهیزات تخصصی و عملکرد ۲۴ ساعته، میزان مصرف انرژی بالایی دارند؛ بیمارستانها معمولاردپای بزرگی دارند و اغلب به صورت محوطه های باز طراحی می شوند که بلوک های بزرگ مرکزی، آنها را اشغالمی کنند. به اثبات رسیده است که سازگار کردن بیمارستان ها برای استفاده دوباره مشکل است و کیفیت معماری آنهااغلب قابل بحث است. مراجع بهداشتی نسبت بزرگی از منابع ما از جمله انرژی، مواد و زمین را در بر می گیرند. ایننوع ساختمان ها همچنین از مشاوران و نظرهای کارشناسانه که شامل طراحان محیطی، برنامه ریزان و سایر متخصصینطراحی بهداشتی که در پروژه همکاری می کنند، بهره می گیرند. با این وجود مراجع بهداشتی همچنان می توانندپیشرفت زیادی در طراحی معماری و تجربه بیماران داشته باشند.

معماری، فضاهای درمانی ، طراحی پایدار، بهبودی