فاطمه نادری - دانشجوی کارشناسی ارشد، موسسه آموزش عالی معماری و هنر پارس، تهران، ایران
حسین سلطان زاده - استاد، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی ، تهران، ایران
میلاد کریمی - دانشجوی دکتری، گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب، تهران، ایران

پژوهش مورد مطالعه پس از بررسی های همه جانبه بر روی انسان و نیازهای وی در پاسخگویی و مواجهه با اجتماع، وجودمکان هایی را به عنوان رویدادگاه زند گی جامعه لازم دانست و از این رو برای دستیابی به چنین کالبدی و همچنین ارتقافعالیت های اجتماعی، مقوله طراحی پردیس فرهنگی هنری، به عنوان نخستین هدف پژوهش تعیین گردید. در واقعقرارگیری شاخصه های فرهنگی، هنری و اجتماعی در طراحی چنین فضایی، یکی از اهداف اصلی مطالعه مذکور جهتافزایش تعاملات اجتماعی تعریف گشت و بر آن شد تا با بهره گیری از پایداری اجتماعی که یکی از مولفه های اساسی توسعهپایدار است بتواند موجب یافتن پاسخ مناسبی برای شکل گیری یک مکان فرهنگی هنری عمومی تاثیرگذار در جامعه گردد.مطالعه پیش رو با به کارگیری الگوهای پایداری اجتماعی، گام مهمی در جهت شکل گیری فضای فرهنگی هنری در راستایحفظ و تقویت روابط اجتماعی برداشته است که این اهداف در طول مطالعات توسط نگارندگان دارای حائز اهمیت ویژه اییبوده تا بتواند با نگاه جامع تری به مقوله فرهنگ و هنر و سازگا ری آن با اجتماع و همچنین برآورده کردن تعامل اجتماعیکه روح یک جامعه است، بپردازد. پژوهش پیش رو به صورت ترکیبی از رو ش توصیفی-تحلیلی با استفاده از منابع کتابخانه ایمعتبر و همچنین روش میدانی انجام گردیده است. نتایج، بیانگر این است که شکل گیری مجموع های با اصول معماری پایداربه ویژه با رویکرد پایداری اجتماعی می تواند سبب ارتقای سطح تعاملات اجتماعی مخاطبین در این نقطه از شهر تهرا ن(منطقه ۱۸) گردد.

مجموعه فرهنگی هنری، تعاملات اجتماعی، پایداری اجتماعی