مسعود تقوایی - استاد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم جغرافیایی و برنامه ریزی، دانشگاه اصفهان، اصفهان
فاطمه قاسمی الوری - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم جغرافیایی و برنامه ریزی، دانشگاه اصفهان، اصفهان

شهرنشینی در طی چند سال گذشته افزایش چشمگیری داشته، به دنبال این افزایش جمعیت چالش ها و فرصت هاییمتنوعی در پیش روی شهر ها قرار گرفته است. به همین منظور ضرورت این مسئله را نشان می دهد که باید رویکردیدر پیش رو گرفته شود که موجب تقویت شهر در تمام ابعاد شود. لذا جهت تقویت شهر ها ایده های متنوعی از جملهسرزندگی و مشارکت پذیری مردم ارائه شده است. به همین منظور هدف پژوهش حاضر بررسی رویکرد های سرزندگی ومشارکت پذیری و میزان شباهت و تفاوت شاخص های این دو رویکرد با یکدیگر است. همچنین با روش توصیفی-تحلیلی و استفاده از روش کتابخانه ای- اسنادی (فیش برداری) به گردآوری داده و اطلاعات مورد نیاز پرداخته است. درهمین راستا میزان شباهت و تفاوت شاخص های دو رویکرد سرزندگی و مشارکت پذیری در شش بعد (زیست محیطی،اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، کالبدی و مدیریتی سیاسی) مورد بررسی قرار گرفته است. یافته نشان دهنده این است کهدر بعد زیست محیطی نظریه های سرزندگی و مشارکت پذیری، با ۴۶/۴۷ درصد شباهت، بیشترین شباهت و در بعد گتالئب لت ۳۱/۸۲ شباهت کمترین میزان شباهت را با یکدیگر دارند.

توسعه، کیفیت زندگی، سرزندگی، مشارکت پذیری