محسن حاج کاظمیان - دکتری مدیریت آموزشی دانشگاه اصفهان
سمیه کمالی - دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه اصفهان

سرگرمی آموزی، اصطلاح نسبتا جدیدی است که ممکن است برای بسیاری از افراد خارج از سیستم آموزشی نا آشنا باشد. وقتی سرگرمی به کمک آموزش می آید، عناصر لذت و شادی نیز در آموزش خود را نشان می دهند. مقاله حاضر کوششی برای طرح موضوع مهم استفاده از سرگرمی آموزی در آموزش است . هدف این مقاله مرور ادبیات سرگرمی آموزی است . به نظر می رسد استفاده از سرگرمی آموزی چه در نوع دیجیتال و غیر دیجیتالی در آموزش با مهارتهای معلمی و تسهیلگری ارتباط مستقیمی دارد و اگرچه کلاس را از یکنواختی در می آورد و انگیزه بخش است ولی انتخاب و اجرای با چالش هایی رو به رو است .

سرگرمی آموزی، فناوریآموزشی ، روشهای تدریس