حمید جعفریان یسار - استادیار، گروه آموزش ابتدایی، پردیس آیت الله طالقانی دانشگاه فرهنگیان قم، قم، ایران
شیوا شاکری - دانشجو دکترای روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی ساوه

هدف اصلی آموزش، تسهیل یادگیری در دانش آموزان است و این امر با عمل تدریس اتفاق می افتد. تدریس سلسله فعالیت های مرتب ، منظم ، هدفدار و از پیش طراحی شده است ؛ فعالیتی که هدفش ایجاد شرایط مطلوب یادگیری است . یکی از روش های تدریس امروزی روش تدریس همیاری (مشارکتی ) است . این نوع یادگیری یکی از روشهای تدریس تعاملی است ؛ و کمک می کند دانش آموزان با معلم خود مشارکت داشته باشند؛ و مهارتها و دانش بیشتری را کسب کنند. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف »تاثیر تدریس مشارکتی بر رونق تفکر فلسفی و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان« انجام گرفت . پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر یادگیری همیاری (مشارکتی ) بر رونق تفکر فلسفی - تحلیلی و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان صورت گرفت . روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه پژوهش را کلیه دانش آموزان دوره اول متوسطه مدرسه بحرالعلوم شهر همدان در سال تحصیلی ۰۲-۱۴۰۱ تشکیل دادند که از بین آنها به صورت در دسترس ۴۰ نفر (۲۰ نفر در گروه آزمایش و ۲۰ نفر درگروه گواه) به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش به منظور جمع آوری دادهها مربوط به هر یک از متغیرها، پرسشنامه سرزندگی تحصیلی دهقانی زاده و جاری (۲۰۱۳)، پرسشنامه تفکر فلسفی حاتمی (۱۳۹۶) و در جهت برگزاری جلسات یادگیری مشارکتی از روش جیگساو استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد مداخله برنامه ی تدریس مشارکتی در افزایش سرزندگی تحصیلی و نیز در افزایش کیفیت تفکر فلسفی و تحلیلی دانش آموزان تاثیرگذار بوده است . براساس نتایج حاصل می توان بیان نمود که مدارس با به کارگیری فرایند تدریس مشارکتی می توانند زمینه لازم جهت افزایش سرزندگی تحصیلی و رونق تفکر فلسفی و تحلیلی دانش آموزان را فراهم نماید.

تدریس مشارکتی ، سرزندگی تحصیلی ، تفکر فلسفی -تحلیلی ، دانش آموزان