سهراب دل انگیزان - دانشیار گروه اقتصاد، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
عبدالحمید پاپ زن - دانشیار گروه ترویج و توسعه روستای، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
شیرین آرمند - دانشجوی کارشناسی ارشد، مدیریت کارآفرینی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

از راه­های دست­یابی به کشاورزی پایدار در کشور و منطقه، حرکت به سمت تبدیل کردن مزارع به مزارع ارگانیک است. این مهم زمانی محقق می­شود که تمایل کشاورزان و تولیدکنندگان به تولید محصولات ارگانیک افزایش یابد، یعنی برای تولیدکننده مزیتی وجود داشته باشد که به تولید محصول ارگانیک متمایل شود. تجاری­سازی و افزایش درآمد تولیدکننده یکی از راه­های ایجاد این مزیت می­باشد. کشور ایران با مشکلات و محدودیت­های در زمینه تولید و تجاری­سازی محصولات ارگانیک دست به گریبان است. بنابراین، با بهره­گیری از پارادایم کیفی و تئوری بنیانی در این پژوهش به واکاوی چالش­های تجاری­سازی محصولات ارگانیک در ایران پرداخته شد. برای گردآوری اطلاعات از مصاحبه عمیق با خبرگان در زمینه تجاری­سازی محصولات ارگانیک، مشاهده مستقیم، اسناد و مدارک کتابخانه­ای و اینترنتی استفاده شد. روایی ابزار تحقیق نیز توسط اعضاء هیات علمی دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی تایید شد. نتایج نشان داد که چالش­ها به دو دسته مشکلات اداری و ساختاری و محدودیت­های تولیدی و محیطی تقسیم شده­اند و عبارتند از: ضرورت حمایت دولت، فرایندهای پیچیده مجوزده، استانداردهای پیچیده و دشوار، عدم همکاری ارگان­های مرتبط، وضعیت اقتصادی نامناسب جامعه، لزوم فرهنگ­سازی مناسب، عدم اعتماد به محصولات ارگانیک، عدم نظارت بر بازار و فرایندهای هزینه­بر بودن تولید، وابستگی کشاورزی به شرایط جوی، مسئله هزینه-فرصت، زیرساخت­های نامناسب، عدم آموزش تولیدکنندگان ومسئله مجاورت.

تجاری سازی, کشاورزی ارگانیک, محصولات ارگاانیک, چالش ها و محدودیت ها