بررسی نقش گروه بندی ریسک در تحلیل آثار سیاست های دولت بر الگوی کشت شهرستان های نهاوند و بهار استان همدان
عنوان مقاله: بررسی نقش گروه بندی ریسک در تحلیل آثار سیاست های دولت بر الگوی کشت شهرستان های نهاوند و بهار استان همدان
شناسه ملی مقاله: JR_IJAEDR-49-4_004
منتشر شده در در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_IJAEDR-49-4_004
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
رضا شاکری بستان آباد - کارشناسی ارشد گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران. کرج. ایران
حامد رفیعی - استادیار گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
حسین حاجی میرزا - کارشناسی ارشد گروه اقتصاد کشاورزی دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران. کرج. ایران
خلاصه مقاله:
رضا شاکری بستان آباد - کارشناسی ارشد گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران. کرج. ایران
حامد رفیعی - استادیار گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
حسین حاجی میرزا - کارشناسی ارشد گروه اقتصاد کشاورزی دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران. کرج. ایران
به دلیل وجود مشکلاتی نظیر ریسک بالا، محدودیت منابع آبی، مشکلات زیستمحیطی و سطح فناوری پایین در بخش کشاورزی، سیاستگذاری در این بخش، نیازمند تجدیدنظر اساسی است. بر این اساس هدف اصلی این پژوهش تحلیل تاثیر سیاستها و عواملی نظیر کاهش منابع آب، کاهش مصرف کود شیمیایی و توسعه ماشینی کردن بر الگوی کشت شهرستانهای نهاوند و بهار استان همدان با در نظر گرفتن شرایط ریسکی و با استفاده از رهیافت برنامهریزی ریاضی مثبت است. براساس ضریب تغییرات عملکرد، شهرستانهای نهاوند و بهار به عنوان کمریسکترین و پرریسکترین شهرستان انتخاب شدند. طبق نتایج، با کاهش منابع آب، سطح کشت جو در نهاوند و یونجه در بهار ثابت مانده و گندم و ذرت در بهار و یونجه در نهاوند از الگوی کشت حذف میشوند. تحلیل حساسیت آب نشان داد که با صرفه جویی ۵۵ درصدی در مصرف آب نیز میتوان به سطح تولید و سود فعلی رسید. بر اثر اعمال سیاست کاهش مصرف کود شیمیایی در بهار، سطح کشت یونجه ثابت و گندم، ذرت و جو از الگو کشت حذف میشوند اما در نهاوند تغییری در الگو کشت ایجاد نمیکند که تحلیل حساسیت محدودیتهای کود نشان داد که تا کاهش ۴۰ درصدی مصرف کود، الگوی کشت تغییری نخواهد کرد. در بهار با سیاست توسعه مکانیزاسیون، سطح کشت گندم و ذرت کاهش، جو افزایش و یونجه و سیبزمینی ثابت است اما در نهاوند، یونجه، گندم و جو کاهش، ذرت افزایش و سیبزمینی همانند بهار ثابت باقی میماند. همچنین با اعمال این سناریو سود کل در شهرستان بهار افزایش و در شهرستان نهاوند کاهش یافته است. بنابراین منطقه نهاوند نیاز کمتری به توسعه مکانیزاسیون دارد. نتایج این مطالعه نشان داد ریسک بالای تولید در هر منطقه منجر به ریسک اجرای سیاست ها میشود. به این معنا که تغییرات قابل توجه عملکرد و به تبع آن ریسک بیشتر، کشاورزان را نسبت به تغییر وضعیت فعلی و اعمال محدودیت ها و اجرای سیاست های بیان شده حساستر خواهد کرد.
کلمات کلیدی: محصولات زراعی, الگو کشت, برنامه ریزی ریاضی مثبت, استان همدان
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1659484/