سارا شیخی هفشجانی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه علم و صنعت ایران
مهران علی الحسابی - استاد گروه شهرسازی، دانشکده معماری وشهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران
سمانه جلیلی صدرآباد - استاد گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران

گردشگری از ابزار مهم توسعه در جهان، بزرگترین و سریعترین صنعت جهان و ابزاری کارآمد برای توسعه اقتصادی، اجتماعی و حتی زیست محیطی یاد می شود. در روستاها، گردشگری می تواند با تبدیل شدن به منبع جدید پول و شغل، انزوای اجتماعی را از بین ببرد. این نوع گردشگری رهیافت جدیدی در متون توسعه روستایی است که مانند توسعه دارای ابعاد و آثار گوناگون است بنابراین نقش اساسی در توسعه و حفظ روستاها دارد. این نوع گردشگری که در مناطق روستایی شکل می گیرد و منبعی است که گردشگران به آن جذب می شوند و صنعت گردشگری از آن کسب درآمد میکند، پس منبعی است که هم گردشگران و هم صنعت گردشگری به آن وابسته اند. در پژوهش حاضر، که روش آن توصیفی_ تحلیلی با استفاده از شیوه کتابخانه ای است، بر همین اساس دیدگاه و نظرات موجود در رابطه با گردشگری روستایی و تاثیرات آن بررسی شده است. پس ا ز بررسی مفهوم گردشگری و گردشگری روستایی به اثرات آن در سه دسته اثرات اقتصادی، اجتماعی و زیست محیط ی پرداخته شده است. در نهایت با پیگیری پیامدهای توسعه گردشگری روستایی، جمع بندی حاصل بررسی می شود.

گردشگری، روستا، گردشگری روستایی