ریحانه شوکتی - علوم و مهندسی خاک، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
نسرین قربان زاده - گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
محمدباقر فرهنگی - گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
محمود شعبانپور شهرستانی - دانشیار گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت

پیش­بینی انتقال باکتری­ها به آب­های زیرزمینی برای جلوگیری از آلودگی منابع آب به باکتری­های کلی­فرم بسیار حائز اهمیت است. این پژوهش با هدف بررسی کارایی روش رسوب­گذاری زیستی کربنات کلسیم (MICCP) در جلوگیری از انتقال باکتری اشریشیا کولی به عنوان باکتری شناساگر آلودگی زیستی انجام شده است. برای انجام فرایند MICCP نمونه شن در لوله PVC (قطر داخلی ۸/۴ و بلندی ۹۲/۱۴ سانتی­متر) ریخته شد و برای سه روز همراه با باکتری اسپوروسارسینا پاستئوری انکوباسیون شد. پس از پیدایش جریان ماندگار اشباع، به اندازه ۱/۰ حجم منفذی از سوسپانسیون باکتری اشریشیا کولی (۱۰۸ CFU/mL) به ستون افزوده شد و آب­شویی با آب مقطر انجام شد. از زه­آب خروجی از ستون­ها در حجم­های منفذی ۱/۰ تا ۵ نمونه­برداری شد. پس از پایان آب­شویی، ستون شن به ۵ برش ۳ سانتی­متری تقسیم شد و شمار باکتری­های به دام افتاده در ستون اندازه­گیری شدند. شمارش باکتری­ها در محیط کشت EMB و به روش شمارش کلنی انجام شد. ستون شن کنترل نیز آب­شویی شد. پیامد تیمار MICCP و برهم­کنش آن با حجم منفذی بر شمار  اشریشیا کولی در زه­آب معنی­دار شد (۰۵/۰>p). پیامد عمق و برهم­کنش آن با تیمار نیز بر شمار ­مانده باکتری اشریشیا کولی در ستون و کربنات کلسیم معنی­دار بود (۰۵/۰>p). روی­هم­رفته، کارکرد کربنات کلسیم فراهم شده زیستی در پالایش باکتری­ها به ویژه در لایه­های بالایی ستون قابل توجه بوده و با کاهش ضریب آبگذری ستون شن، غلظت باکتری اشریشیا کولی در زه­آب کاهش یافت.

کانی شدن زیستی, اوره آز, ضریب آبگذری, اسپوروسارسینا پاستئوری