مرضیه زندی باغچه مریم - گروه علوم و مهندسی خاک-دانشکده کشاورزی-دانشگاه رازی-کرمانشاه-ایران
پرویز شکاری - گروه علوم ومهندسی خاک، دانشکده کشاورزی،دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

نقشه برداری رقومی خاک را می­توان تولید اطلاعات مکانی خاک تعریف کرد. یکی از روش­های محبوب که اخیرا در چندین مورد از مطالعات نقشه برداری رقومی خاک به کاررفته، درخت تصمیم­گیری است. پژوهش حاضر به منظور ارزیابی قابلیت درخت تصمیم­گیری در نقشه­برداری خاک­ها در منطقه میان­دربند با مساحت۵۰۰۰۰ هکتار در استان کرمانشاه انجام شد. الگوریتم C۵.۰ (با و بدون متاالگوریتم بوستینگ) برای ایجاد روابط مکانی بین کلاس­های خاک و متغیرهای محیطی مورد استفاده قرار گرفت. بر پایه نمونه­برداری سیستماتیک ۷۸ خاکرخ مورد مطالعه قرار گرفت و ۶ گروه بزرگ و ۱۴ زیرگروه شناسایی شد. ۳۰ متغیر محیطی از مدل رقومی ارتفاع و تصویر سنجنده OLI/TIRS ماهواره لندست ۸ مربوط به تاریخ تیرماه ۱۳۹۴ مشتق شد. صحت عمومی برای گروه بزرگ و زیرگروه برابر با ۷۳ درصد به دست آمد درحالی که مقادیر متناظر برای نمایه کاپا به ترتیب ۶۱/۰ و ۶۳/۰ بود. ترکیب متاالگوریتم بوستینگ با C۵.۰ مقادیر صحت عمومی را به ترتیب به ۸۰ درصد و ۷۶ درصد و مقادیر نمایه کاپا را به ۷۲/۰ و ۶۶/۰ افزایش داد. نتایج توانایی قابل توجهی را برای درخت تصمیم گیری در باز شناخت الگوی خاک در منطقه موردمطالعه نشان داد و متغیرهای توپوگرافی از سایر متغیرهای محیطی پر اهمیت­تر به نظر می رسید. همچنین، بررسی نقشه­های تولیدشده از طریق مقایسه با الگوی خاک مشاهده شده در خلال بررسی زمین، نشان گر تطابق پذیرفتنی پیش بینی­های الگوریتم درخت تصمیم گیری با واقعیت بود.

نقشه برداری رقومی خاک, الگوریتم C۵.۰, بوستینگ, متغیرهای محیطی, دشت میان دربند