خورشید روشن - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی-بیوتکنولوژی، مرکز تحقیقات سوختهای زیستی و انرژیهای تجدیدپذیر، دانشکدهمهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، بابل، ایران
مصطفی رحیم نژاد - استاد گروه بیوتکنولوژی، مرکز تحقیقات سوختهای زیستی و انرژیهای تجدیدپذیر، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، بابل، ایران
زهرا محمدی - استاد مدعو، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران

افزایش نیاز مصرف انرژی با افزایش مداوم انتشار ترکیبات گوگردی همراه شده است که در نهایت به جو آسیب میرساند. این عوامل منجر به ایجاد محدودیت شدید برای رساندن غلظت گوگرد موجود در سوختها به تقریبا ۱۵ ppm شده که به عنوان هدفی برای بررسی فناوریهای مختلف گوگردزدایی میتوان عمل کرد. گوگردزدایی هیدروژنی، یک فرایند گوگردزدایی پالایشگاهی مرسوم است اما این روش زیاد موثر نیست و روشهای جایگزین مانند گوگردزدایی استخراجی به وسیله مایعات یونی توجهات زیادی را به خود جلب کرده است. هدف از این پژوهش استفاده از مایعات یونی به عنوان حلال سبز و عامل استخراج کننده میباشد. حلالهای یوتکتیک عمیق (DES) دسته ای از مایعات یونی هستند که با سمیت کم و به عنوان حلال جایگزین برای گوگردزدایی استخراجی از سال ۲۰۱۳ معرفی شدند. در این پژوهش، اثر حلال یوتکتیک عمیق کولین کلرید-اوره در استخراج گوگرد از سوخت مورد بررسی قرار گرفت. در ابتدا حلال سنتز شد و عوامل مختلف تاثیرگذار مانند دمای استخراج، زمان استخراج، سرعت اختلاط، نسبت جرمی حلال به سوخت و غلظت اولیه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان میدهد که بازده گوگردزدایی با افزایش دما، زمان، سرعت اختلاط و نسبت جرمی افزایش مییابد. در مدت ۳۰ دقیقه، در دمای ۳۰ و نسبت جرمی ۱:۱ بازده گوگردزدایی %۸۸/۰۱ برای سوخت مدل و %۶۷/۶ برای بنزین بدست آمد.

گوگردزدایی؛ گوگردزدایی استخراجی؛ مایع یونی؛ حلال یوتکتیک عمیق؛ تیوفن؛ بنزین؛ حلال سبز