منا نوری - دکتری فیزیولوژی ورزشی،دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی ،دانشگاه گیلان
علی خادم باشی - کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی،دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق
فاطمه اصغری اهوئی - کارشناسی علوم ورزشی ،دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال
مرتضی لطفی خاچک - کارشناسی علوم ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس
گلاره گلستانی - کارشناسی علوم ورزشی ،، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی،دانشگاه ملایر

موضوع: سالمندی با افزایش ریسک ابتلا به زوال مغزی همراه می باشد که از مهم ترین دلایل کاهش کیفیت زندگی و مرگو میر در سالمندان می باشد. هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط میان سطح فعالیت بدنی با زوال مغزی درسالمندان ساکن خانه های سالندان شهر تهران بود. روش تحقیق: پژوهش حاضر از نوع مقطعی همراه با طرح پرسشنامهبود که جامعه آماری آن را ۱۳۱ نفر ( ۳۸ مرد و ۹۳ زن) بالای ۶۰ سال خانه های سالمندان شهر تهران تشکیل می دادندکه به صورت تصادفی انتخاب شدند. به منظور ارزیابی سطح فعالی بدنی و زوال مغزی به ترتیب از پرسشنامه های سطح فعالیت بدنی سالمندان PASE و پرسشنامه کوتاه وضعیت ذهنی MMSE استفاده شد. همچنین برای تجزیه و تحلیل اماری نرم افزار SPSS ورژن ۲۵ استفاده شد. نتایج: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری داده ها حاکی از ارتباط مثبت و معنی دار سن با زوال مغزی P<۰.۰۱ و ارتباط معکوس و معنی دار سطح فعالیت بدنی P<۰.۰۱ و سطح تحصیلات P<۰.۰۱ با زوال مغزی بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر میتوان بیان کرد که بکارگیری راهکارهایی مانند توسعه فضاهای ورزشی و برگزاری کلاس های آموزشی میتواند نقش موثری در بهبود علائمو پیشگیری از زوال مغزی و عوارض متعدد مرتبط با آن در سالمندان ایفا کند.

ورزش، فعالیت بدنی، سالمندی، زوال مغزی، آلزایمر