مجتبی چراغی زاده - دانشجوی دکتری، گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
علی شاهنظری - دانشیار، گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
میرخالق ضیاءتبار احمدی - استاد تمام دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری

این پژوهش در سال­های زراعی ۱۳۹۴ و ۱۳۹۵ در شهرستان ساری با آزمایش کرت­های خردشده با سه فاکتور اصلی (دور آبیاری) و سه فاکتور فرعی (مقدار آب آبیاری) در قالب طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. دورها، انجام آبیاری بعد از ۲۰، ۳۵ و ۵۰ میلی­متر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A بود (به ترتیب F-۲۰، F-۳۵ و F-۵۰). آبیاری در ۳ مقدار ۱۰۰ ،۷۵ و ۵۵ درصد نیاز آبی انجام شد (به­ترتیب FI، PRD-۷۵ و PRD-۵۵ که FI به­صورت معمولی و PRD متناوب در طرفین ریشه بود). تحلیل آماری داده­ها با نرم­افزار SAS و آزمون دانکن انجام شد. با توجه به اختلاف غیرمعنی­دار برای عملکرد دانه بین FI و PRD-۷۵، با کاربرد PRD-۷۵ می­توان حدود ۱۳% در مصرف آب صرفه­جویی کرد. تیمارهای F۲۰-FI و F۲۰-PRD۷۵ به­ترتیب بهترین نتایج را برای عملکرد دانه داشتند. تیمارهای F۲۰-PRD۷۵ و F۳۵-FI بهترین نتایج را برای عملکرد روغن داشتند.

تنش آبی, دور آبیاری, کارایی مصرف آب, کم آبیاری بخشی ریشه, عملکرد