حمید کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت در سوانح طبیعی، دانشکده محیط زیست، دانشگ
بابک امیدوار - دانشیار، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
الهام زمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت در سوانح طبیعی، دانشکده محیط زیست، دانشگ

کشورایران در یکی از نواحی زلزلهخیز دنیا واقع شده است، لذا توجه خاصبه روشهای مقاومسازی سازهها و بویژه شریانهای حیاتی بسیارضروری است. یکی از مهمترین شریانهای حیاتی، شبکهی آب شهری است که در صورت وارد شدن خسارت به آنها درهنگام زلزله نه تنها به انهدام آن ها منجر میشود بلکه خسارات ثانویه نظیر مشکلات آلودگی آب آشامیدنی را ایجاد میکند. لذا نیاز به یکبرنامه اصولی و دستورالعملهای کاهش خطرات لرزهای و مدیریت بحران به منظور پیشگیری و مقابله با وضعیتها یا ضطراری در تاسیسات مذکور احساس میگردد. بر اساس تجارب خرابی شبکه آب شهری در زلزله های گذشته، آسیب پذیرتر بودن لوله ها و اتصالات آشکار میگردد که با استفاده از دستورالعمل های موجود مقاوم سازی، روش های مناسبی برای مقاوم سازی وکاهشخطرات لرزه ای این اجزا ارائه شده است.

زلزله، شبکه آب شهری، مقاوم سازی، عملکرد لرزهای