فاطمه محمدزاده پرمهر - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
محمد ضابطیان طرقی - دانشیار، دانشگاه تربیت مدرس، تهران

هدف از این مطالعه ، طراحی سامانه بازچرخانی داخلی جهت افزایش نرخ بازچرخشی داخلی محصولات احتراقی در یک کوره آزمایشگاهی احتراق بدون شعله است . با افزایش ضریب بازچرخانی داخلی محصولات احتراقی ، غلظت اکسیژن در ورودی کوره کاهش یافته و واکنش ها در حجم بزرگتری صورت می گیرند. بنابراین باعث افزایش یکنواختی دما، کاهش دمای بیشینه و حذف نقاط داغ به صورت موضعی می شود. که مهمترین عامل در کاهش آلایندگی NOx است . در این مطالعه یک سامانه بازچرخانی داخلی طراحی شد که طول بازوی سامانه متغیر بوده و تاثیر افزایش آن بر پارامترهای احتراق و آشفتگی مورد بررسی قرار گرفت . نتایج نشان داد با قرارگیری این سامانه درون کوره و افزودن بازو به آن، ضریب بازچرخانی داخلی از مقدار ۴۵/۲ تا حدود سه برای این کوره افزایش یافت . همچنین دمای بیشینه و میانگین با افزودن طول بازو افزایش یافته است . برای طول بازوی معادل ۲/۸۰ میلی متر، دمای بیشینه و میانگین به ترتیب ۱۸۱۸و ۱۶۳۸ کلوین بوده است . همچنین ناحیه یکنواختی دما در این هندسه نسبت به سایر هندسه ها بزرگتر شد. با افزایش طول بازوی سامانه ، زمان احتراق افزایش یافته ؛ بنابراین میزان تولید CO۲ کاهش یافته است . از طرح ارائه شده می توان برای کوره های عملیات حرارتی با یکنواختی بیشتر دما و همچنین در دیگ های بخار با ایجاد پایدار احتراق بدون شعله استفاده کرد.

احتراق بدون شعله ، یکنواختی دما، کاهش آلایندگی ، بازچرخانی ، سامانه بازچرخانی داخلی