امیررضا ارجمندی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، واحد نکا، دانشگاه آزاد اسلامی، نکا، ایران
مهدی اکبری - دکتری روانشناسی، گروه سنجش و اندازه گیری آموزشی، مرکز تحقیقات ارزشیابی، اعتبارسنجی و تضمین کیفیت آموزش عالی، سازمان سنجش آموزش کشور، تهران، ایران

مقاله حاضر درصدد است تا تاثیر کمال گرایی و احساس تنهایی را بر کیفیت زندگی دانشجویان بیکار ساکن خوابگاه های دانشجویی دانشگاه مازندران بررسی نماید. پژوهش حاضر از نوع مطالعات طرح همبستگی می باشدو با این هدف است که هزینه های زندگی مستقل دانشجویی در کنار ویژگی های شخصیتی چه تاثیری بر کیفیت زندگی دانشجویی دارد. کلیه دانشجویان دوره کارشناسی کارشناسی، کارشناسی ارشدو دکتری دانشگاه مازندران جامعه این پژوهش را تشکیل می دهندکه درسال تحصیلی۱۳۹۷-۱۳۹۸تعداد آنها ۱۵۰۰۰ نفر می باشد. با روش نمونه گیری غیراحتمالی طبقه ای ۲۹۲ دانشجو انتخاب شدند. برای ارزیابی کمال گرایی از مقیاس کمال گرایی هیل و همکاران(۲۰۰۴)و برای اندازه گیری احساس تنهایی از پرسشنامه احساس تنهایی آشر(۱۹۹۲)و جهت سنجش کیفیت زندگی از پرسشنامه استاندارد شده کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی(۱۹۹۶) استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها در این پژوهش از تحلیل مسیر استفاده شده است. یافته ها نشان دادکه میزان بتای بالاتر احساس تنهایی نشان دادکه نسبت به کمال گرایی، پیش بینی کننده قوی تری برای کیفیت زندگی بود. برای درمان و بهبود احساس تنهایی و کیفیت زندگی و کمال گرایی بهینه دانشجویان پیشنهاد می شود که مرکز مشاوره و سلامت دانشگاه دوره های مختلف آموزش مهارت ها را برگزار کند تا در تغییر ویژگی های روانشناختی مورد توجه این مطالعه مثمرثمر باشد.

کمال گرایی، احساس تنهایی، کیفیت زندگی، دانشجویان بیکار، وضعیت اقتصادی