محسن زمانی فر

جوامعی که بتوانند خلاقیت نسل جوان را احیاء و شکوفا سازند ،از میزان قابل توجه توسعه- رشد و شکوفایی علمی برخوردار خواهند بود و بالعکس. به هر میزان که خلاقیت ، پرورش و تعالی نباید رکود علمی، صنعتی و فرهنگی را باید برای آن جامعه انتظار داشت.خلاقیت مقوله ای است که علی رغم اهمیت فوق العاده درمباحث آموزشی سال ها زیر غبار فراموشی پنهان مانده است.یکی از مسائلی که از دیرباز ذهن اندیشمندان ،روانشناسان و دانشمندان علوم انسانی را به خود مشغول نموده است چگونگی رشد و پرورش خلاقیت و ابتکار عمل در دانش آموزان ،نوجوانان و جوانان می باشد.اصولا یکی از شاخصه های رشد و ارتقای علمی در هر کشوری شکوفایی و تجلی خلاقیت و ابتکار عمل به عنوان زیر ساخت آن جامعه می باشد.اما اکنون گویا برخی بخش ها درآموزش و پرورش نقش حیاتی آن را باز شناخته اند و درصددند به مسئله خلاقیت بپردازند.این اثر حاصل مطالعه چند کتاب در این زمینه به علاوه تجارب شخصی ده سال مدیریت است که امید است مورد توجه واستفاده علاقه مندان قرار گیرد.

:تفکرخلاق،راه های پرورش،دانش آموزان.