اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر طرحواره درمانی هیجانی بر نشخوار فکری و تداوم هیجانی در مادران کودکان کمتوان ذهنی
عنوان مقاله: اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر طرحواره درمانی هیجانی بر نشخوار فکری و تداوم هیجانی در مادران کودکان کمتوان ذهنی
شناسه ملی مقاله: JR_JBSSR-3-6_007
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_JBSSR-3-6_007
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
صفورا کیوانلو - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
زهره رفیعی راد - دانشجوی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
محمد نریمانی - استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
سجاد بشرپور - استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
خلاصه مقاله:
صفورا کیوانلو - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
زهره رفیعی راد - دانشجوی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
محمد نریمانی - استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
سجاد بشرپور - استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
امروزه مادران کودکان کمتوان ذهنی دارای مشکلات هیجانی بسیاری هستند. بنابراین هدف از پژوهش حاضر اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر طرحواره درمانی هیجانی بر نشخوار فکری و تداوم هیجانی مادران کودکان کمتوان ذهنی بود. این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کلیه مادران دارای کودک کمتوان ذهنی کمتر از پانزده سال، شهرستان اردبیل در بهار سال ۱۳۹۹ بود. با مراجعه به اداره بهزیستی شهر اردبیل از بین مراکز توانبخشی و مدارس استثنایی به روش نمونه گیری خوشهای چند مرحله، ۴ مرکز و مدرسه انتخاب شد و تعداد ۴۰ نفر از خانوادههای کودکان مبتلا به اختلال کمتوان ذهنی را به روش نمونهگیری تصادفی ساده و همخوان با ملاک های ورودی پژوهش و متمایل به شرکت در درمان از مرکز بهزیستی شهرستان اردبیل انتخاب کرده و مادران خانواده به صورت گمارش تصادفی در دو گروه، آزمایش (۲۰=n) و کنترل (۲۰=n) قرار گرفتند. گروه آزمایش، ۱۰ جلسه، طرحواره درمانی هیجانی گروهی را دریافت کرده اما گروه کنترل دریافتی نداشتند. اعضای دو گروه به مقیاس طرحوارههای هیجانی لیهی(۲۰۰۲) قبل و پس از درمان پاسخ دادند. برای تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که اثربخشی گروهدرمانی مبتنی بر طرحواره درمانی هیجانی بر نشخوار فکری (۰۱/۰>P) و تداوم هیجانی (۰۱/۰>P) معنیدار است. به عبارت دیگر این درمان باعث کاهش معنادار در نمرات متغیر های نشخوار فکری و تداوم هیجانی در مادران کودکان کمتوان ذهنی مورد مطالعه در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد. به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که طرحواره درمانی هیجانی می تواند به عنوان یک درمان موثر در اصلاح بسیاری از طرحواره های هیجانی مادران کودکان کم توان ذهنی مورد توجه قرار گیرد.
کلمات کلیدی: طرحواره درمانی هیجانی، نشخوار فکری، تداوم هیجانی، کمتوانی ذهنی.
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1669588/