احد نوروززاده - استادیار، گروه مدیریت، واحد گرمی، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمی، ایران
امین رضاپورجله کران - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مدیریت، واحد گرمی، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمی، ایران
عادل قاسم زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مدیریت، واحد گرمی، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمی، ایران
علی سیفی کلخوران - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مدیریت، واحد گرمی، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمی، ایران

تمرکززدایی فرایند توزیع کردن اداره تصمیم گیری به طور نزدیکتر به مردم است. توزیع بخش های اجرایی یا دولت در بخش هایی مثل مهندسی، مدیریت، علوم سیاسی، اقتصاد سیاسی، جامعه شناسی، تکنولوژی و اقتصاد را شامل می شود. تمرکز و تمرکززدایی حالت های مختلف کار در یک سازمان است. در تمرکز، موقعیت های بالاتر مدیریت، اختیار تصمیم گیری را دارند. علاوه بر این، در تمرکززدایی، مدیریت مرجع تصمیم گیری را در سازمان پراکنده می کند و آن را به منبع اقدام و اطلاعات نزدیک تر، منسجم تر و همگام تر می کند تا از این طریق موجبات چابکی در سازمان های دولتی فراهم گردد. همچنین تمرکزدایی باعث توسعه افقی سازمان شده و امکان پاسخ گویی سریع به تحولات و چالش های درونی و بیرونی سازمان را امکانپذیر می کند. با توجه به توضیحات ارائه شده، در این مقاله به بررسی تمرکززدایی و توسعه افقی اختیارات در سازمان های دولتی پرداخته شده است.

تمرکززدایی، سازمان، توسعه افقی