مجتبی علامه زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد، جغرافیای شهری، موسسه آموزش عالی قشم، قشم، ایران
سیدامیر امیری زاد - دانشجوی دکتری برنامه ریزی محیط زیست، پردیس بین المللی کیش، دانشگاه تهران، کیش، ایران
سپیده سحر ویسی - دانشجوی کارشناسی ارشد بهداشت، ایمنی، محیط زیست، پردیس بین المللی کیش، دانشگاه تهران، کیش، ایران
محمود بهروزی - دکتری تخصصی آب و هواشناسی، پژوهشکده علوم دریایی، دانشگاه تهران، کیش، ایران
احمد نوحه گر - استاد ژئومورفولوژی، گروه برنامه ریزی، مدیریت و آموزش محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، تهران، ایرا ن

به منظور ارزیابی ریسک زیست محیطی طرح توسعه شهرک صنعتی خلیج فارس به مساحت ۴/۷۵۷ هکتار در حاشیه ی غربی شهرک صنعتی خلیج فارس در غرب بندرعباس، از روش FMEA استفاده گردید. ضریب تخریب زیست محیطی با استفاده از روش تجزیه و تحلیل حالات شکست و اثرات آن بر محیط زیست استفاده شد. سپس تجزیه و تحلیل ریسک سوانح زیست محیطی در پیش از اقدامات اصلاحی و پس از اقدامات اصلاحی انجام شد. نتایج نشان داد که در مجموع ۱۷ جنبه ریسک زیست محیطی قبل از اقدامات اصلاحی در فاز ساختمانی و ۹ جنبه زیست محیطی قبل از اقدامات اصلاحی در فاز بهرهبرداری با استفاده از روش FMEA مورد شناسایی قرار گرفت . پس از محاسبه عدد اولویت ریسک ، بالاترین عدد اولویت ریسک برابر با ۱۰۰ و پایین ترین آن برابر با ۱۶ شناسایی شد. در فاز ساختمانی تصادفات و آلودگی هوای منطقه بیشترین ریسک را دارند؛ در فاز بهرهبرداری نیز آلودگی هوا و آلودگی صوتی بیشترین ریسک زیست محیطی دارند؛ اما بعد از انجام اقدامات اصلاحی در فازهای ساختمانی و بهرهبرداری ، درصد ریسک های بحرانی به صفر رسید و از میزان ریسک های بالا کاسته شده و به ریسک های متوسط تبدیل گردید. بنابراین با به کارگیری اقدامات اصلاحی و به سازی ، به خصوص در مورد برخی پیامدهایی که اثر مستقیمی بر محیط زیست می گذارند، می توان ریسک های زیست محیطی را تا حد امکان کاهش داد. باید توجه کرد، کم شدن ریسک به معنای از بین رفتن آن نیست و می بایست برنامه های مدیریت زیست محیطی پیگیری و در طی هر پروژه ای بهبود یابد.

ریسک ، محیط زیست ، شهرک صنعتی ، بندرعباس.