محمدامیر قاسمی شاهی - دانشجوی دکتری گروه حقوق بین الملل، دانشکده حقوق، دانشگاه قم، جمهوری اسلامی ایران.

چکیدهجنایت علیه بشریت در معنای تخصصی خود؛ نخستین بار پس از جنگ جهانی دوم، در دادگاه های نظامی بین المللی نورنبرگ و توکیو مورد پی گرد قرار گرفت که بند (ج) ماده ۶ منشور نورنبرگ و بند (ج) ماده ۵ منشور توکیو به آن اشاره نموده است. جنایات جنسی به عنوان یکی از مصادیق جنایت علیه بشریت بارنخست در ماده ۲ قانون شماره ۱۰ شورای نظارت یکی از مصادیق آن ذکر شد، همچنین در ماده ۵ اساسنامه دادگاه بین المللی کیفری یوگسلاوی سابق و در ماده ۳ اساسنامه دادگاه بین-المللی کیفری روآندا؛ سپس در بند ۱ ماده ۷ اساسنامه دیوان کیفری بین المللی شش موضوع به عنوان جنایات جنسی برشمرده شدند که عناوین مورد بحث در این پژوهش می باشند: هتک ناموس به عنف؛ برده گیری جنسی؛ به فحشاواداشتن؛ اجبار به حاملگی؛ عقیم سازی اجباری و خشونت جنسی، این ها در واقع تجاوز به اصول انسانیت و تخطی از رفتار انسانی است که به صورت سازمان یافته و با علم به آن علیه جمعیت غیرنظامی صورت می گیرند.

«جنایت علیه بشریت», «جنایات جنسی», «هتک ناموس به عنف», «برده گیری جنسی», «به فحشاواداشتن», «اجبار به حاملگی», و «عقیم سازی اجباری»