سامان دباغ فیضی - دانشجوی دکترای حمل و نقل، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
علی نادران - استادیار دانشکده مهندسی عمران، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
علی توکلی کاشانی - استادیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

مدل های پیش بینی تصادفات ابزار مفیدی در مطالعات برنامه ریزی حمل و نقل هستند که امکان بررسی ایمنی و تغییرات آن به لحاظ تصمیمات اتخاذ شده برای آینده را میسر می سازند. هدف اصلی این مطالعه، توسعه مدل پیش بینی تصادفات بر اساس گام توزیع سفر از مدل های مرسوم چهار مرحله ای تقاضای سفر است که در این مطالعه به اسم مدل توزیع ریسک تصادفات عنوان شده است. به این منظور مدل دو جمله ای منفی با توزیع لگاریتمی به کار گرفته شده است. فراوانی تصادفات شدید شهر قم شامل مجموع تصادفات فوتی و جرحی در بین هر جفت مبدا- مقصد از نواحی ترافیکی به عنوان متغیر وابسته و متغیر های توصیفی شامل داده های ترافیکی و نتایج توزیع سفر برای کالیبراسیون مدل، مورد استفاده قرار گرفته است. داده های ترافیکی شامل وسیله- کیلومتر طی شده، زمان سفر تجربه شده با وسیله نقلیه و متوسط سرعت وسیله سفر در بین هر جفت مبدا- مقصد از نواحی ترافیکی استفاده شده است. نتایج توزیع سفر شامل توزیع سفر به تفکیک اهداف شغلی، تحصیلی، خرید و شخصی استفاده شده است. نتایج حاصل از کالیبراسیون و اعتبارسنجی مدل نشان دهنده وجود رابطه معنا دار بین متغیرهای مذکور با فراوانی تصادفات شدید است. از این رو، مدل توسعه داده شده امکان پیش بینی تعداد تصادفات شدید در سال های آینده بر اساس افزایش تعداد سفرهای توزیع شده در بین نواحی ترافیکی را فراهم می کند. بنابر این، به کمک این مدل، امکان شناسایی و اولویت بندی سفرهای با مبدا- مقصد پر خطر به لحاظ ایمنی فراهم شده و می توان تاثیر سناریوهای مختلف مدیریت تقاضای سفر را بر ایمنی ارزیابی کرد.

توزیع ریسک تصادفات, مدل پیش بینی تصادفات, مدل دو جمله ای منفی, مدل سطح کلان, مدل هم فزون