مبین غفاری شاد - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی، گروه مکانیک ، دانشگاه برگامو، برگامو ، ایتالیا
مصطفی والی زاده اردلان - دکترای تخصصی، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران
علی جوادی - دانش آموخته دانشگاه فردوسی

پژوهش حاضر به بررسی ساختار یک راکتور گداخت هسته ای و اهمیت سیال هیدرودینامیک مغناطیسی پرداخته است. در راکتورهای گداخت هسته ای سیال توسط یک لایه جداکننده، از بدنه اصلی بلنکت فاصله می گیرد. ساختار جداکننده از دو جهت حائز اهمیت فراوان است. این ساختار در اولویت اول به عنوان عایق حرارتی عمل می کند. در اولویت دوم برای جداکننده برای تنظیم فشار و کاهش آن استفاده می شود. موضوعاتی که در این پژوهش برای بررسی انتخاب شده اند عبارتند از: تاثیر شدت میدان مغناطیسی، پروفیل و ابعاد سطح مقطع بلنکت، ضخامت دیواره ها، بر سرعت جریان و افت فشار و همچنین تعیین پروفیل تغییرات سرعت جریان تحت تاثیر شدت میدان مغناطیسی. نتایج به دست آمده نشان می دهند که سرعت ماکزیمم در بلنکت با سطح مقطع مستطیلی در میدان ۱ تسلا، ۱۱ درصد و در میدان ۴ تسلا، ۹ درصد بیشتر از بلنکت با سطح مقطع مربع است. همچنین افزایش شدت میدان مغناطیسی از ۱ تسلا به ۴ تسلا باعث افزایش ۹ برابری افت فشار در بلنکت با سطح مقطع مربع و افزایش ۱۱ برابری افت فشار در بلنکت با سطح مقطع مستطیل می شود.

مگنتوهیدرودینامیک, بلنکت, افت فشار, میدان مغناطیسی, مطالعه عددی, هم جوشی هسته ای