بشیر حسینی - پژوهشکده سوانح طبیعی
سیدعباس جزایری

یکی از ویژگی های مهم جهان امروز بروز ناپایداری ها و تغییرات شدید و گسترده م یباشد. در عصر انفجار اطلاعات، با افزایش روزافزون نیازها،انتظارات، اطلاعات و تحولات مختلف زیست محیطی و تکنولوژیکی، به یکباره جوامع بشری دچار نوعی تزلزل، سردرگمی، التهاب و پیچی دگیخاصی شدند که پیامد آن بروز رویدادها و بحران های مخاطره انگیز است. سیستم های اطلاعاتی که در واقع حیاتی ترین منبع تأمین کننده اطلاعات، تحلیل ها و راه حل های استراتژیک در هنگام مقابله با بحران ها می باشند، نقش بسیار سرنوشت سازی در پیش بینی، پ یشگیری و مهار ریسک ها و بحران دارند. حوزه مدیریت بحران، محیطی پویا و مأموریت گرا و مبتنی بر عدم قطعیت ها است و ایفای نقش فرماندهی و کنترل در این حوزه مستلزم لحاظ نمودن ده ها مولفه موثر و هماهنگی بین آنهاست. نکته حائز اهمیت در این حوزه، اتخاذ تصمیم سریع و لحظه ای، اجرای مأموریت ها ووظایف متنوع از سوی عناصر مختلف با ساختار گوناگون است و سرعت عمل در تصمیم گیری همراه با بالا بودن ضریب اطمینان برای افزایش دقت و صحت امور بدون استفاده از فناور یهای نوین امکان پذیر نیست. هدف این مقاله، ارائه چندین عنصر و مولفه مدیریتی تأثیرگذار هنگام استفاده از فناوری های نوین در مدیریت بحران از جمله ر » و « تدبیر » ،« تحلیل » ،« تشخیص در سازماندهی فرماندهی حادثه است تا ضمن برطرف سازی چالش های پیش روی مدیریت بحران، آزادی عمل، پویایی و چابکی فرماندهی و کنترل حادثه به طور چشمگیری افزایش و خلاقیت و نوآوری درآنان ارتقا یابد

برنامه ریزی، فناوری اطلاعات، فرماندهی، کنترل، مدیریت بحران