کمیل مومنی - استادیار فنی- گروه مهندسی عمران – دانشگاه فنی حرفه ای، امام صادق (ع) آستانه اشرفیه گیلان- ایران
بهزاد پاشایی چلکاسری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه،گروه مهندسی عمران، موسسه آموزش عالی جهاد دانشگاهی، واحد رشت گیلان

هدف این مقاله بررسی خواص مکانیکی و چسبندگی لایه با روش کشیدن در ملات های پلیمری اصلاح شده با پلیمر رزینیاستایرن- بوتا دی ان SBR حاوی پودر شیشه و سرباره تقویت شده با الیاف کامپوزیت است. طرح های مختلف اختلاط با وبدون SBR با در نظر گرفتن مقادیر مختلف پودر شیشه و سرباره به صورت جداگانه و ترکیبی، همراه با تاثیر الیاف شیشه،پلی پروپیلن و فولاد به تنهایی و در ترکیب مورد بررسی قرار گرفتند. عملکرد خمشی و جذب انرژی تیرهای اصلاح شده با اینلایه ها نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج تفاوت ها و افزایش معنادار در چسبندگی لایه های پلیمری اصلاح شده تعمیری حاویSBR در مقایسه با لایه های تعمیری بدون پلیمر را نشان داد. به علاوه، بهبودی در عملکرد چسبندگی به لایه تعمیری با استفاده از ترکیب سرباره و پودر شیشه و ترکیب الیاف شیشه و پلی پروپیلن مشاهده شد. بیشترین چسبندگی مربوط به ملات پلیمریاصلاح شده حاوی الیاف شیشه، پلی پروپیلن و فولاد با ۲۵ % جایگزینی پلیمر SBR با ۱۰ % پودر شیشه، ۱۰ % سرباره و ۵ %سرباره با ۵ % پودر شیشه بود. چسبندگی در مقایسه با پوشش تعمیری طرح شاهد حدود ۳/۷۴،۳/۷۲،۳/۷۸ برابر افزایش یافت. ملات های پلیمری اصلاح شده دارای چقرمگی ۱۵۰DT بالاتری بودند. به علاوه، جذب انرژی به طور معنادار با حضور پلیمر SBRبهبود یافت. بالاترین مقادیر چقرمگی در تیرهای تعمیری با ملاتهای پلیمری اصلاح شده حاوی پلی پروپیلن، شیشه و الیاف کامپوزیت فولادی با افزایش ۴۸/۵۱ تا ۶۶/۴۲ درصد نسبت به نمونه های بدون پلیمر در نتیجه پوزولان های مورد استفاده در این مخلوط مشاهده شد.

ملات پلیمری اصلاح شده، SBR ، جذب انرژی، استحکام پیوند، الیاف