مهدی کفاش - استادیاردانشگاه آزاداسلامی خراسان رضوی، بردسکن، ایران
رضا رضازاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی خراسان رضوی، بردسکن، ایران

سازمانهای زیادی ، در جهان، نظامهای مدیریت دانش را، در راستای حفظ ثبات و سودمندیشان انتخاب کردهو می پذیرند. این نگرش در مشاغل رو به گسترش حاصل از فن آوری ، از قبیل بیوتکنولوژی ، علوم رایانه ، ارتباطات راه دور،علوم فنی مهندسی ، علوم پزشکی و... ملموس است . نسلی جدید از مدیران به نام »مدیر دانش « ظهور کردهاند تا این نظام نوین را در سازمانها نهادینه کنند. از طرفی دانش یک ” قدرت ”است وبه همین دلیل سرمایه های دانش هر سازمانی موفقیت اجرایی آن را تعیین می کند. وظیفه مدیریت دانش ، مدیریت همان اداره کردن جریان روان دانش و رساندن آن به کاربراننیازمند آن است تا با کمک دانش دریافتی با کیفیت و سرعت بیشتر عمل کنند. از این رو می توان گفت مدیریت دانش ابزاری برای افزایش ”هوشمندی کسب و کار” که مهمترین وسیله سودآوری در محیط کسب و کار امروزی است ، می باشد.دراین مقاله ازروش تحلیلی با استناد به منابع اصیل استفاده شده است .

مدیریت دانش ، دانش ، دانش سازمانی ، اقتصاد دانشی