رضا محمدی - دانشجوی کارشناسی پیوسته مشاوره و راهنمایی دانشگاه فرهنگیان امام خمینی (ره) سلماس ، ایران

سالیانی است که فضای مدرسه به عنوان جنبه مهم و اساسی هر مدرسه مورد بررسی قرار گرفته است . علاوه برآن محیط بستری برای شکل گیری بسیاری از ویژگی های رفتاری است و به عبارت د یگر، بسیاری از عواطف ، عادات، سلایق و حتی طرز نگرش ها، نشست ها و برخاست ها به گونه ای شگرف از محیط تاثیر می پذیرد. دانش آموزان پس از محیط مسکونی خود بیشترین ۱ساعات روز را در واحدهای آموزشی سپری می کنند و با توجه به نقش اساسی آموزش در فرآیند شکل دهی به فرهنگ جامعه ، لازم است علاوه براهمیت دادن به فرآیند آموزش به ایجاد محیط مطلوب که شوق و انگیزه را نسبت به فرآیند یاددهی و یادگیری در دانش آموزان ایجاد کند توجه کافی و وافی داشت . یکی از عواملی که در امر آموزش و تعلیم و تربیت همواره حائز اهمیت بوده و هست ، محیطی است که در آن فرآیند یادگیری و آموزش انجام می شود. کنش متقابل میان یادگیرنده و محیط اجتماعی او اهمیت بسزایی دارد. او بر این باور بود که رشد ذهنی کودکان، عموما به مردمی که در دنیای اطراف آنها زندگی می کنند ، وابسته است و افراد بسیاری اند یشه ها ، نگرش ها و ارزش های خود را در تعامل و رابطه متقابل با دیگران ارتقا می دهند. در واقع میزان یادگیری و آموزش یافتن فرد به محیط اطراف او وابسته است . بنابراین ، چنین به نظر می رسد که اگر مطالب درسی در یک محیط فرهنگی و اجتماعی آموزش داده شود، رشد ذهنی یادگیرندگان قطعی خواهد بود. رنگ نیز باید مورد توجه قرارگیردو در رنگ آمیزی کلاس باید از رنگ های آرامش بخش استفاده کرد. رنگهای آبی باز یا سبز روشن برای دیوارها و رنگ سفید برای سقف مطلوب است .

حافظه ، رنگ ، کودکان ، یادگیری ، محیط .