لیلا صفایی فخری - دکتری مدیریت آموزشی، استادیار گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، واحد یادگار امام خمینی (ره) شهرری، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
سعید برومندفر - دکتری تکنولوژی آموزشی، گروه علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

رشد اخلاقی مدرسه، مهم ترین بعد از مسئولیت های رهبران مدرسه به شمار می رود. رشد اخلاقی فراتر از مسئولیت پذیری افراد و درگرو اخلاقی بودن سازمان و مسئولیت پذیری آن است. اخلاقی بودن سازمان شامل، همه عناصر آن مانند اهداف، راهبرد، رسالت، ساختارو فرایندها و هدایت، نظارت و حمایت از مسئولیت پذیری اخلاقی در مدرسه است. براین اساس یک مدرسه اخلاقی، نسبت به حقوق همهصاحبان حق در محیط درونی و بیرونی خود، مسئولیت پذیر است و باید آن را در فرهنگ سازمانی خود نهادینه کند و در شکل گیری وتدوین سند جامع اخلاقی، اولویت، فراگیری، سازگاری و انسجام، روشنی و عدم ابهام را بکار بندد و با شناخت دقیق این مسئولیت ها، بهوظایف خود بپردازد. براین اساس، می توان مسئولیت های اخلاقی در مدرسه را در سه حیطه ی مسئولیت های اخلاقی در قبال دانشآموزان، مسئولیت های اخلاقی در قبال معلمان و همکاران مدرسه و مسئولیت های اخلاقی در قبال حقوق افراد دیگر مطرح نمود. در اینراستا، پژوهش حاضر با هدف شناسایی و تعیین مسئولیت های اخلاقی مدرسه در جهت تحقق اهداف آرمانی نظام آموزشی و به منظورگسترش حس مسئولیت پذیری و عملکرد شایسته رفتاری در دانش آموزان و ایجاد اعتماد به نفس و ارتقای عزت نفس در راستایاجتماعی شدن و بالا بردن سطح فرهنگی، سیاسی و اقتصادی تربیت شهروندانی متعادل در جامعه با روش کتابخانه ای به بررسی مطالبموجود در این زمینه در مقالات و پژوهش های انجام شده به این مهم پرداخته است.

مسئولیت های اخلاقی مدرسه، مسئولیت پذیری، اخلاق حرفه ای، حقوق معلم، حقوق همسایه و حقوق دانش آموز