معصومه بیگدلی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش، دانشگاه پیام نور مرکز همدان

آموزش مجازی به دلیل شیوع کرونا، تجربه ای است که با گسترش سریع همراه بوده و به گفته ی برخی صاحب نظران باعث دردسر خانواده ها نیز شده است. این پژوهش با هدف بررسی «آسیب های روانی آموزش مجازی در پساکرونا» صورت گرفته است و به روش تحلیلی اسنادی با تکیه بر مقالات و مطالب متعدد صورت گرفته است. از مشکلات عمده آموزش در دوران کرونا، عدم دسترسی به اینترنت برای گروهی از دانش آموزان تا شکایت از ناکارآمدی نرم افزارهای طراحی شده و با حتی عدم اطمینان به سلامت مالی پروژه های وابسته به حکومت در این نرم افزارها و ... می توان اشاره کرد. همه از موضوعاتی هستند که در کنار کرونا، مسئله آموزش همگانی درایران را درگیر کرده است. نتایج پژوهش نشان داد که مهارت استفاده از فناوری های روز در معلمان و دانش آموزان، دغدغه های سرعت و نداشتن نرم افزار مناسب برای آموزش؛ انگیزه دانش اموزان را برای درس خواندن کاهش میدهد. تقلیل روابط دوستانه وعاطفی بین معلم و دانش آموزان اشتیاق اصلی برای تحصیل, روحیه درس گریزی و تمایل نداشتن به تحصیل, ناراحتی های روانی وافزایش پرخاشگری در دانش آموزان را به دنبال داشته است . یافته ها بیانگر اهمیت دادن به نرم افزارهای تحصیلی.توجه به روحیه وروان دانش آموزان، برقراری ارتباط صمیمی کارکنان با دانش آموزان در ساعات حضور در مدارس می باشد تا از شدت ناراحتیهای روانیکاسته شود و انگیزه تحصیل در دانش اموزان تقویت گردد.

آسیب ها، آموزش مجازی، کرونا، پساکرونا