عبدالنبی شه بخش - دبستان پسرانه عرفان
پرویز قلندرزهی - دبستان پسرانه عرفان
مریم ریاحی چلوانی - آموزگار ابتدایی
سیده مرضیه مظلومی - دبیرمتوسطه شهرساری

این مقاله به عنوان گزارشی از یافته های یک پژوهش گسترده، درصدد است رابطه متغیرهای فیزیکی کلاس درس را با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مورد بررسی قرار دهد. یافته های مربوط به عوامل انسانی کلاس درمقاله جداگانه ای گزارش شده است. به منظور انجام پژوهش، ۷۲ کلاس پنجم به صورت تصادفی طبقه ای و ۲۱۸۸ دانش آموز و معلمان این کلاسها ازمدارس ابتدایی استان اصفهان انتخاب شدند.[۱] روش مورد استفاده در این پژوهش کمی و کیفی بوده و ابزار جمع آوری داده ها، فرمهای پرسشنامه، مشاهده و آزمون پیشرفت تحصیلی بوده است. تجزیه و تحلیل داده های کمی پژوهش، با استفاده از نرم افزار آماری SPSS صورت گرفته است. نتایج نشان داد که اگر چه رابطه معناداری بین متغیرهای فیزیکی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان وجود ندارد، ولی این متغیرها بر نگرش معلم تاثیرگذار است و نگرش معلم نیز پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را تحت تاثیر قرار می دهد. همچنین مشخص شد که فضاهای آموزشی مدارس کنونی ما با ویژگیهای روانی کودکان و نوجوانان سازگار نیست. بنابراین، لازم است در این رابطه اصلاحات لازم به عمل آید. متغیرهای فیزیکی، حتی اگر بر پیشرفت تحصیلی دانش آموز نیز هیچ تاثیری نداشته باشد، باید به خاطر حفظ سلامت، بهداشت و امنیت روانی آنان مورد توجه قرار گیرند.

کلمات کلیدی: پیشرفت تحصیلی، دانش آموزان