یاسر امین الرعایا - مدرس دانشگاه و دکترای حقوق بین الملل دانشگاه علامه طباطبائی
لیلا ثمنی - استادیار پژوهشکده زنان، دانشگاه الزهراء(س)، تهران، ایران
حسین امین الرعایا - محقق و کارشناسی ارشد حقوق دانشگاه تهران

یکی از موضوعاتی که در تعلیم و تربیت از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد توجه به مساله تربیت معنوی و توجه به مولفه های تاثیرگذار بر آن می باشد. واقعیت آن است که در سال های اخیر به سبب عدم توجه به به این مولفه ها که یکی از مهمترین آنها حق به کرامت انسانی می باشد آسیب های زیادی به سلامت روحی جامعه و افراد وارد شده است لذا در ترویج و صیانت از سلامت معنوی انسان، توجه به کرامت انسانی جایگاه ویژه ای دارد. پرسشی که در این مقاله مطرح می گردد این است حق کرامت انسانی به عنوان یکی از مولفه های سلامت معنوی درحکومت علوی (ع) از چه جایگاهی برخوردار بوده است در پاسخ به این پرسش، نوشتار حاضر که با رویکردی توصیفی-تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و منابع اسلامی نگارش یافته است، بر این فرض استوار است که است که، حق کرامت انسانی سالها و حتی قرن ها پیش از مصطلح شدن آن در عرصه بین المللی، در حکومت علوی برسمیت شناخته شده است و آن حضرت در خکومت نه چندان طولانی خود همواره بر حفظ این حق اهتمام داشتند.

کرامت انسانی ، حقوق بشر ، نهج البلاغه ، امیر المومنین(ع)