حمید فرهاد - دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تهران
پرهام حاجیان - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تهران
عباس بابازاده - دانشیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تهران
سیدمحمد ضیاء علوی - استادیار دانشکده مهندس ی عمران، دانشگاه تهران

راه های برون شهری دارای اهمیتی زیاد در حمل ونقل بین شهری بوده. و اخذ عوارض ورود از وسایل نقلیه گزینه ای رایجو پذیرفته شده برای جبران هزینه های ساخت و نگهداری آن ها به شمار می رود. تعیین عوارض در این نوع راه ها معمولابه صورت سنتی و بدون توجه به بار محوری وسایل نقلیه صورت می گیرد. که نتیجه یآن عوارض ثابت برای هر نوع وسیله ی نقلیه (سواری اتوبوس. کامیون ) است. در حالی که بار محوری بیشتر باعثخرابی بیشتر روسازی شده و هزینه های تعمیر و نگهداری را افزایش می دهد. در این مقاله روشی برای تعیین عوارض براساس نوع و میزان بار محوری هر وسیله ی نقلیه ارائه می شود. در این روش, با در نظرگیری الگوی تعمیر و نگهداری درطول عمر روسازی. سهم هر وسیله در خرابی روسازی تعین شده و سپس عوارض متناسب با خرابی ایجاد شده بااستفاده از روش های اقتصاد مهندسی محاسبه می شود. روش پیشنهادی بر روی اطلاعات واقعی آزادراه تهران-ساوهبرای سه سناریوی مختلف تعمیر و نگهداری آزمایش شده و نتایج مقایسه می شوند.

عوارض آزادراهی، خرابی روسازی، تعمیر و نگهداری، اقتصاد مهندسی