علیرضا ستوده - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی یاسوج، ایران.
علی پورجواهری - استادیار گروه حقوق، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی یاسوج، ایران.
علی جمادی - استادیار گروه حقوق، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی یاسوج، ایران.
داریوش بابایی - استادیار گروه حقوق، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی یاسوج، ایران.

هر دعوایی دو طرف دارد، خواهان و خوانده اصلی دعوا؛ شاید کسانی هم مانند وکیل، وصی، قیم، ورثه یا قائم مقام هم در دعوا نقش داشته باشند اما آنها هم در واقع به تبع همان خواهان و خوانده اصلی وارد دعوا می شوند. اگر غیر از خواهان و خوانده اصلی (وابستگان آنها)، شخص دیگری هم در دعوا ذی نفع باشد، باید با عنوان «ثالث» وارد دعوا شود؛ «ورود ثالث» یا «جلب ثالث» دارای مقررات خاصی خواهد بود. نتایج این تحقیق نشان داد که در حقوق ایران در مواد قانونی مربوط به دعوای جلب ثالث، شرایط اقامه دعوای مذکور ذکر نشده است. ولی دو شرط مرتبط و یا هم منشا وجود دارد. قانون گذار آمریکا برای اقامه این دعاوی سه شرط عمل و یا واقعه حقوقی مشترک، امر مشترک حکمی یا موضوعی و داشتن نفع در موضوع اصلی را برای اقامه این سه دعوا پیش بینی کرده است که این شروط قانون فدرال آمریکا با قانون آیین دادرسی ایران مشابه است. درباره وارد ثالث وضع کمی متفاوت است. وارد ثالث را همواره نمی توان خوانده محسوب کرد که این امر هم در آیین دادرسی مدنی ایران و هم در قانون فدرال آمریکا اثبات شده است.

ورود ثالث, جلب ثالث, حقوق ایران, قانون آیین دادرسی مدنی فدرال آمریکا, طرح دعوی کیفری