حمیدرضا دانشی - آموزش و پرورش
هادی دانشی - آزاد

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش روان شناسی مثبت نگر بر روحیه پرسشگری و خلاقیت اجتماعی دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان عنبرآباد بود جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان پایه ابتدایی شهرستان عنبرآباد در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ تشکیل دادند نمونه مورد مطالعه شامل ۴۰ نفر از دانش آموزان پایه های دوم، سوم، چهارم و پنجم می باشد که با استفاده از نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی (با استفاده از جدول اعداد تصادفی) در دو گروه کنترل(۲۰نفر) و آزمایش(۲۰نفر) قرار گرفتند سپس پرسش نامه های روحیه پرسشگری رحمتی و همکاران((۱۳۹۵ و پرسشنامه خلاقیت تورنس (فرم ب)((۱۹۹۸ بر روی آنان اجرا شد و همچنین از پروتکل آموزشی مهارت روانشناسی مثبت (عصارزادگان و رئیسی، (۱۳۹۸استفاده شد نتایج تحلیل کوارایانس نشان داد که مهارت روانشناسی مثبت به طورقابل توجهی باعث افزایش روحیه پرسشگری و بالا رفتن خلاقیت اجتماعی در دانش آموزان شده است.

روان شناسی مثبت، خلاقیت اجتماعی، روحیه پرسشگری، دانش آموزان