سولماز مهدوی - کارشناس ارشد تربیت بدنی
امین فرزانه حصاری - دانشجوی دکتری فیزیولوژی
مسعود گلپایگانی - استادیار دانشگاه اراک

هدف از این مطالعه بررسی اثر دو نوع برنامه تمرینی تقویت عضله سرینی میانی و تمرینات تعادلی برکنترل پاسچر زنان سالمند بود. روش شناسی تحقیق: 10 زن سالمند با دامنه سنی 00 80 سالبصورت داوطلبانه در -- این تحقیق شرکت کردند. آزمودنیها بر اساس نمره کسب شده در آزمون برگ، داوطلبانی که نمره آنها بین 10 70 بود برای تحقیق انتخاب شدند. سپس هر یک از آنها بصورت تصادفی به سه گروه: تقویت سرینی میانی، تعادلیو کنترل تقسیم شدند. گروههای تجربی پروتکل تمرینی مربوطه را به مدت 8 هفته و 7 بار در هفته بصورت یک روز در میان انجام دادند. از آزمون آماری t همبسته و تحلیل واریانس ) ANOVA ( استفاده شد. نتایج: نشان میدهدکه بین بین نمرات پس آزمون تعادلی برگ سه گروه تقویت سرینی میانی ، تعادلی و کنترل تفاوت معنی داری وجود دارد بطوریکه میزان بهبود تعادل در گروه تمرینات تعادلی بیشتر از گروه کنترل است ولی در مقایسه با گروه 5/ سرینی میانی این تفاوت معنیدار نیست ) 50 p≤ (. بحث و نتیجه گیری: GM ثابت کننده مهم ران و لگن در خلالبر هم خوردن ناگهانی تعادل میباشد که بعنوان یک عضله ضد جاذبه نقش مهمی در کنترل پاسچر دارد. در افراد مسن که ساختار عصبی عضلانی ساق قادر به فراهم کردن اطلاعات حسی مرتبط با حس حرکت و وضعیت مفصلنیست، ساختار عضلانی ران بخصوص عضله سرینی میانی اختلال در کنترل پاسچر را جبران می کند . از نتایج تحقیق میتوان نتیجه گرفت که تقویت عضله سرینی میانی کنترل پاسچر بخصوص در افراد مسن بهبود را می -بخشد

کنترل پاسچر، آزمون برگ، عضله سرینی میانی، سالمندان