مهدی نوری دلوئی - دانشجوی دوره دکتری زلزله شناسی، دانشگاه ازاد اسلامی واحد تهران شمال،
محمدرضا قیطانچی - استاد زلزله شناسی،موسسه ژئوفیزیک،
سیدرضا سخائی - دانشجوی دوره دکتری زلزله شناسی، دانشگاه ازاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران،

در این مقاله ، به مطالعه خصوصیات زمین ساختی منطقه زاگرس با استفاده از ساز و کارهای کانونی به دست آمده از زمین لرزه های این منطقه در بازه زمانی ۲۰ ساله (از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰) پرداخته خواهد شد. ابتدا ساز و کارهای کانونی از کاتالوگ CMT اخذ شدند. محدوده بزرگای زمین لرزه ها از ۵/۴ تا ۷ در مقیاس بزرگای گشتاوری هستند. عمده زمین لرزه ها کم عمق هستند به طوری که حدود ۷۰ درصد آنها تا عمق ۳۰ کیلومتری هستند. سپس این ساز وکارهای کانونی را دسته بندی (classification) می کنیم تا نوع گسیختگی (معکوس، امتداد لغز و نرمال) بر حسب فراوانی هر کدام مشخص شوند.

سازوکار کانونی ، دسته بندی ، زاگرس، لرزه خیزی ، گسلش ، ریک .