سیدهادی دهقان منشادی - استادیار، گروه علوم زمین، دانشکده علوم و فناور یهای نو ین، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان، ا یران
سیدحسن موسوی بفروئی - استادیار، گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران

تعیین بیشینه زمین لرزه ممکن (Mmax) برای چشمه های لرزهزا، همواره به عنوان یکی از مهم ترین پارامترهای ورودی برآورد خطر زمین لرزه (SHA) مطرح بوده است . امکان استفاده از روشهای آماری مختلف ، در اغلب چشمه های لرزهزا که ابعادی در حد گسل ها و یا قطعات گسلی دارند؛ چون برای آنها داده کافی در دسترس نیست ، وجود ندارد و بایستی به دنبال روشهای جایگزین ، مانند رابطه های تجربی بود. در این مقاله با استفاده از برنامه متلب (MATLAB) و تلفیق پنج روش شامل رابطه های تجربی که بیشینه زمین لرزه را برحسب طول (MRLD) و نیز مساحت گسل (MRA) ارائه می دهند، استفاده از ممان نرده ای (M۰ )، روش Aspect Ratio (AR) و نیز بزرگترین زمین لرزه مشاهده شده (Mobsmax) بر روی گسل ، بیشنه زمین لرزه ممکن با برازش توزیع نرمال برروی نتایج پنج روش مورد اشاره، محاسبه شده است . نتایج این پژوهش ، Mmax چشمه های لرزه زای سبزوار، اسفراین ، نیشابور، تربت جام، کلیدر و باغان را به ترتیب ، ۱/۷، ۷، ۲/۷، ۴/۷، ۹/۶، ۱/۷ نشان می دهد.

بیشینه زمین لرزه باورپذیر، چشمه لرزه زا، رابطه های تجربی ، برآورد خطر زمین لرزه، ممان نرده ای ، کپه داغ