یاشار حرمتی - دانشجوی کارشناسی ارشد
رضوان دادخواه - دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان، باشگاه پژوهشگران جوان اصفهان ایر
صدیقه سروش
سمیه احدی نژاد

هدف این پژوهش مقایسه سبک های مقابله با استرس دانشجویان پسر ورزشکاررشته های مختلف دانشگاه اصفهان بود. به این منظور از سبک های مقابله ای مسئله مدار، هیجان مدار و اجتنابی، برای ارزیابی آزمودنی ها استفادهشد )پرسش نامه اندلر و پارکر، 1555 (. جامعه آماری این تحقیق ، کلیه دانشجویان پسر ورزشکار که در سال تحصیلی 65 55 در دانشگاه اصفهان مشغول به تحصیل بودند، انتخاب شد و با توجه به تعداد اندک دانشجویان -ورزشکار واجد شرایط، جامعه آماری دانشجویان منطبق با نمونه بوده که مجموعا تعداد آنها مشتمل بر 185 نفر می باشد انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه اطلاعات فردی و پرسشنامه سبک های مقابله بااسترس اندلر و پارکر ) 1555 ( استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 انجام شده وبرای تعیین تفاوت های احتمالی سبک های مقابله از آزمون خی 1 و ANOVA استفاده شد . یافته ها نشان داد کهسبک غالب مقابله در همه گروه ها مسئله مدار بود هر چند اختلاف معنی داری در سبک های مقابله ای ورزشکاران رشته های تیمی و انفرادی، تماسی و غیرتماسی، کم سابقه و باسابقه مشاهده نشد و همچنین رابطه ای بین سابقه ورزشی و سبک مقابله ای ورزشکاران نیز معنی دار نبود. نتایج: به نظر می رسد ورزش و فعالیت های بدنی در پائیننگهداشتن سطح استرس و نیز سبک های مقابله یک وسیله مؤثر تلقی می شود و با افزایش میزان استرس در میان افراد جامعه، کاربرد آن روز به روز بیشتر می شود چرا که اهمیت و ارزش آن بعنوان یک عامل پیش گیری کننده ازیک سو و یک روش درمانی از سویی دیگر، بر روشها و ابزارهای دیگر به وضوح مشخص شده است و مطالعات گوناگون کارآیی بیشتر آن را نیز نسبت به سایر روشها نشان داده است. هر چند در این پژوهش رابطه معنی داری بین رشته های مختلف ورزشی و سبک های مقابله با استرس ییدا نشد.

سبک های مقابله با استرس، ورزشکار