محمدرضا تابع جماعت - دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران.
محمد عسگری - دانشیار ،گروه سنجش و اندازه گیری، دانشکده روانشناسی ، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران. دانشیار، گروه روانشناسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران ( نویسنده مسئول)
مالک میرهاشمی - دانشیار، گروه روان شناسی ،واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی‎،رودهن، ایران.
نسرین باقری - استادیار، گروه روان شناسی ،واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی‎،رودهن، ایران.

مقدمهپژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی واقعیت درمانی مبتنی بر تئوری انتخاب و تحلیل ارتباط متقابل بر بهزیستی ذهنی و اجتماعی زوجین دارای تعارضات زناشویی انجام شد.روش کار: این پژوهش به روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه با بیش از یک گروه آزمایش انجام شد. بدین منظور از کلیه زوجین داوطلب دارای تعارضات زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره منطقه سه شهر تهران با تجربه حداقل یک سال زندگی مشترک با روش در دسترس، ۶۰ نفر (۳۰ زوج)  وارد مطالعه شدند و سپس به صورت گمارش تصادفی در سه گروه (واقعیت درمانی،  تحلیل ارتباط متقابل، و گواه) قرار گرفتند. برای گردآوری داده­ها در پیش آزمون و پس آزمون از آزمون بهزیستی ذهنی مولوی و همکاران (۱۳۸۹) و پرسشنامه بهزیستی اجتماعی کیز (۱۹۹۸) استفاده شد. گروه  آزمایش یک (واقعیت درمانی) گروه آزمایش دو (تحلیل ارتباط متقابل) هر گروه ۸ جلسه آموزش دریافت کردند، اما گروه گواه  هیج مداخله­ای دریافت نکرد.نتایج: یافته­ها نشان داد که واقعیت درمانی مبتنی بر تئوری انتخاب و تحلیل ارتباط متقابل بر بهزیستی ذهنی و اجتماعی زوجین دارای تعارضات زناشویی موثر بود.نتیجه گیری: یافته‎های این پژوهش نشان داد واقعیت درمانی مبتنی بر تئوری انتخاب و تحلیل رفتار متقابل بر بهزیستی ذهنی و اجتماعی زوجین دارای تعارضات زناشویی تاثیر معنی دار داشت.

واقعیت درمانی, تحلیل ارتباط متقابل, بهزیستی ذهنی, اجتماعی, تعارضات زناشویی