ابراهیم بیابانی اقدم - دانشجوی دکتری، گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه تربیت مدرس
محمدهادی خوش تقاضا - استاد، گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه تربیت مدرس
محمدحسین عزیزی تبریز زاد - استاد، گروه صنایع غذایی، دانشگاه تربیت مدرس
مژگان میرزا طاهری - استادیار، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران

در سال های اخیر به دلیل مخاطرات زیست محیطی بسته بندی های حاصل از مشتقات نفتی، تمایل به استفاده ازپلیمرهای طبیعی و زیست تخریب پذیر در نگهداری محصول بسته بندی شده بیشتر شده است. در این تحقیق از ژلاتین برایتولید فیلم خوراکی استفاده شد و جهت تقویت ویژگی های مکانیکی و ممانعت کنندگی در برابر عوامل مخرب از قبیل گاز اکسیژن، دی اکسید کربن و رطوبت فیلم ها کربوکسی متیل سلولز CMC در ۰،۲۵،۵۰،۷۰،۷۵،۱۰۰ درصد اضافه شد و خصوصیات فیزیکی و مکانیکی فیلم های تولیدی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که استفاده ازدرصدهای متفاوت ژلاتین-کربوکسی متیل سلولز بر خصوصیات مکانیکی و فیزیکی فیلم تاثیر گذاشت. افزودن کربوکسی متیل سلولز انعطاف پذیری فیلم ژلاتینی را افزایش داد. با افزایش مقدار CMC درصد افزایش طول نمونه ها به صورت معنی داری افزایش یافت و نمونه دارای ۱۰۰ درصد CMC از خود نشان داد به طوری که بالاترین مقاومت کشش مربوط به نمونه ۱۰۰ درصد ژلاتین Mpa، ۳۵/۳ و پایین ترین مقدار مربوط به ۷۵Gel:۲۵CMC و Mpa ۲۶/۸ بود. همچنین نتایج نشان داد هرچه درصد ژلاتین در تیمارها افزایش یافت میزان حلالیت نیز بالا رفت.

بسته بندی، استحکام کششی، حلالیت آب