مهدی منتظری پور - استادیار مهندسی مواد، دپارتمان مهندسی مواد و شیمی، مرکز آموزش عالی فنی و مهندسی بوئین زهرا، قزوین، ایران
آیدا قاسمی مدانی - دانشجوی کارشناسی، دپارتمان مهندسی مواد و شیمی، مرکز آموزش عالی فنی و مهندسی بوئین زهرا، قزوین، ایران
علی کسمایی - دانشجوی کارشناسی، گروه مهندسی عمران، مرکز آموزش عالی فنی و مهندسی بوئین زهرا، قزوین، ایران
حامد نیرومند - استادیار مهندسی عمران، گروه مهندسی عمران، مرکز آموزش عالی فنی و مهندسی بوئین زهرا، قزوین، ایران

مصالح ساختمانی و موادی که در پیرامون انسان وجود دارند در گذر زمان دستخوش تغییرات فیزیکی و شیمیایی می شوند که منجر به فرسودگی و تخریب آنها می گردد. امروزه فناوری نانو به کمک انسان آمده و پیشرفت های چشمگیری در این زمینه داشته است. پوشش های سطحی نانومواد موجب جلوگیری از چسبندگی گرد و غبار و نفوذ ذرات و آلاینده ها به درون سطوح مصالح ساختمانی و پاکسازی آسان تر سطوح شده و باعث ایجاد خواص آبگریزی و روغن گریزی، فوتوکاتالیستی، مقاومت در برابر اشعه ی ماوراء بنفش، جلوگیری از رشد باکتری ها و ... گردیده است. از طرفی دیگر با بهره گیری از نانومواد، امکان تنفس به مصالح ساختمانی داده می شود؛ زیرا این امر از شوره زدگی سطوح جلوگیری می کند. بدین ترتیب استفاده از نانوآجرها، باعث بهبود کیفیت سطحی مصالح، مقاومت در برابر پدیده های جوی و افزایش استحکام شده است. در این تحقیق با مروری بر مطالعات انجام شده توسط محققین پیشین، گزارشی از عملکرد و کاربرد نانومواد از قبیل نانوذرات تیتانیا و اکسید روی به عنوان پوشش های سطحی آورده شده است.

پوشش های سطحی، نانومواد، خواص آبگریزی، شوره زدگی سطح، نانوآجر