عطا عمادیان - دانشجوی کارشناسی ارشد هوافضا - دینامیک پرواز و کنترل، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
محمدرضا سجادی - استادیار مهندسی هوافضا - دینامیک پرواز و کنترل، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

این مقاله روش حداقل مربعات با داده های تاخیر یافته را معرفی و آن را با روش حداقل مربعات معمولی مقایسه می کند. همچنین، برای اولین بار، پایداری و کنترل هواپیماهای بالا بال و تک موتوره در طی مانورهای پروازی مختلف با استفاده از داده های پرواز واقعی بررسی می شود.در روش پیشنهادی، از داده های تاخیر یافته برای تخمین دقیق تر روش حداقل مربعات استفاده شده است که همواره با برآورد بهتری همراه بود.برآورد ضرایب کنترلی بر اساس داده های پرواز واقعی بسیار حیاتی است، زیرا می تواند در برای خلبان خودکار، طراحی شبیه سازها و جلوگیری از اتلاف وقت و هزینه بالا، استفاده گردد. در این روش از داده های واحد اندازه گیری اینرسی (IMU) و سامانه موقعیت یاب جهانی (GPS) برای مدل سازی سیستم استفاده شده است. از دیگر نوآوری های این مقاله بررسی تطابق مسیر پروازی ضبط شده هواپیما با مسیر پروازی رسم شده از خروجی نرم افزار MATLAB است. خروجی مدل تطابق کامل مسیر پروازی را تایید کرد. در تمام آزمایش ها، خروجی مدل با مسیر پرواز تطابق کامل داشت. روش پیشنهادی در این مقاله با استفاده از داده های پرواز واقعی هواپیما در پنج آزمایش ارزیابی شده است و نتایج در یک جدول جداگانه ارائه شده است.

هواپیماهای بال بالا، روش حداقل مربعات، داده های تاخیر یافته، ضرایب کنترلی و آیرودینامیکی