نیلوفر جلایری نیا - دانشجوی دکتری دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
احمد نظامی - هیئت علمی دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
جعفر نباتی - هیئت علمی پژوهشکده علوم گیاهی، دانشگاه فردوسی مشهد

به منظور بررسی تاثیر کودهای بیولوژیکی و شیمیایی بر خصوصیات فیزیولوژیکی نخود آزمایشی گلخانه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار مورد مطالعه قرار گرفت. تیمارهای آزمایش شامل دو سطح رطوبت (I-۸۰ ) %۸۰) و (I-۵۰) %۵۰ ظرفیت زراعی) به عنوان عامل اول و ۱۳ سطح کودهای مختلف -N )تثبیت کننده آزاد (B-N) و پتاسیم (B-K) و باکتری های حل کننده فسفات (B-P )، ترکیب آنها و رژیمهای کوددهی رایج منطقه بودند) به عنوان عامل دوم بودند. نتایج نشان داد که بیشترین فعالیت آنزیم کاتالاز (Unit .min-۱gfw ۶۳۱)، پراکسیداز (Unit. min-۱gfw ۷/۳۴) و آسکوربات پراکسیداز (Unit. min-۱gfw ۲۴/۳) در تیمار شاهد بدون کود در I-۵۰ بدست آمده است. همچنین، بیشترین میزان پرولین (mg.gfw ۳/۳۳) و فنل (mg.gfw ۴/۷۷) در تیمار F+B-NPK در I-۵۰ بدست آمد. نتایج گویای آن است که کاربرد ترکیبی کودهای زیستی و شیمیایی نسبت به استفاده تنها از کودهای شیمیایی، برتری نسبی دارد. زیرا عناصر ماکرو مانند نیتروژن، فسفر و پتاسیم به میزان کافی و به تدریجی در اختیار گیاه قرار میگیرد که باعث میشود با تامین متعادل عناصر غذایی مورد نیاز گیاه و تامین انرژی کافی برای رشد و بقای گیاه از شدت تنش در گیاه بکاهد و با توجه به کاهش شدت تنش میزان فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانتی نیز کاهش پیدا کرده است.

کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز، پرولین، باکتریهای حل کننده فسفات، ظرفیت زراعی