مهسا سلیمانی مقدم کوه پایه - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
شوکا خوشبخت بهرمانی - دکترای معماری، عضو هیئت علمی واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی تهران ایران

راه پله ها می توانند به طور دقیق پیچیده باشند. راه پله مکانی است که معماران از لحاظ بصری و فیزیکی افراد را درساختمان ها به هم متصل می کنند و می توانند به طور مستقیم تفکر انتقادی را در رابطه با فرم ساختمان و عملکرد آن آشکارکنند .راه پله شکل قابل توجهی از فضای عمومی است که نباید در ایجاد یا کاهش فعالیت و مشارکت انسانی دست کم گرفت .هیچساختمان چند طبقه ای نمی تواند از آنها جلوگیری کند .راه پله بدون ابهام، مشترک اس ت .در درون آنها، افراد نه تنها با کالبدساختمان، بلکه مستقیما با یکدیگر تعامل دارند. راه پله ها فضاهایی را برای سرپناه، تعامل، نمایش، ورزش، گفتگو، بازی، اعتراضو غیره تشکیل می دهند. پلکان به ویژه در خانه ها بیش از یک ازتباط مستقیم بین دو فضای مجاور هم، نشان دهنده اهمیتعادلانه بودن و دسترسی به عنوان گذرگاه بین خیابان به فضا های مشترک داخلی و فضا های زندگی است. نحوه برخورد با پلکاننشان دهنده نگرانی های اجتماعی است، هم از درون نسبت به ساکنان آن و هم از بیرون برای جامعه به عنوان یک کل. راه پلهمحل حرکت، جنبش، مواجهه و در نتیجه سیاست است.

راه پله ، فرم ساختمان، اجتماعی ،تعامل، عملکرد