ساناز قنبری - کارشناس ارشد فقه حقوق جزا ،دانشگاه آزاد اسلامی ،گرمسار ،گرمسار،ایران

ویژگی های خاص کودکان از حیث سطح پایین تمیز، شناخت و توان دفاع از خویش اقتضا دارد تا حمایت های مضاعفی درمقایسه با بزرگسالان از ایشان به عمل آید. این حمایت ها که مورد توجه اسناد بین المللی متعدد بوده، از جمله دادرسی هایی را شاملمی شود که کودکان به عنوان متهم، بزه دیده یا حتی شاهد در آن حضور دارند .لذا قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ با معرفی ساختاریجدید، تغییرات قابل توجهی را دراین زمینه ایجاد کرده است. این قانون از رهگذر تاسیس نهادهای جدیدی از قبیل دادگاه اختصاصیبرای اطفال، دادسرای اطفال، پلیس اطفال و الزام به تشکیل پرونده شخصیت، اقدام به ساماندهی نظامی افتراقی نموده است. این امرمی تواند ناشی از تاثیرپذیری آگاهانه قانونگذار از برخی الگوهای عدالت کیفری اطفال باشد، بنابراین از این جهت قابل بررسی است .کودکان همواره بعنوان یکی از اقشار آسیب پذیر جامعه محسوب می شوند که به طور کلی و همچنین در شرایط ویژه نیازمند حمایتهای خاص بوده وهمچون سایر افراد جامعه دارای حقوقی می باشند. یکی از مهم ترین حقوق کودکان، مذکور در کنوانسیون حقوقکودک مصوب سال ۱۳۸۹ ، حق بر دادرسی منصفانه برای کودکان معارض با قانون است. با توجه به اینکه شاکله شخصیت فرد درکودکی شکل می گیرد و نوع برخورد با وی در سرنوشت او موثر است بنابراین در رسیدگی به جرایم کودکان و نحوه رفتار با آنها میبایست دقت شود واصول بین المللی حقوق کودک شامل منافع عالیه، حق حیات، پیشرفت وبقاء، حق عدم تبعیض واحترام بهدیدگاه های کودک واصول دادرسی منصفانه نوجوانان مورد توجه قرار گیرد.

دادرسی منصفانه ،کودکان معارض با قانون، دادرسی افتراقی