مهری کافی زاده بغداد - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشکده علم و هنر، یزد، ایران
فرنگیس دمهری - استادیار گروه روانشناسی دانشکده علم و هنر ، دانشکده علم و هنر، یزد، ایران
مینا نیکو روش - استادیار گروه روانشناسی دانشکده علم و هنر ، دانشکده علم و هنر، یزد، ایران

اهمال کاری برای توصیف اقدام به انجام عملی که به صورت غیرضروری به تاخیر افتاده است، به کار می رود و درنهایت زمانی تمایل به تکمیل آن کار در فرد به وجود می آید که ازنظر هیجانی احساس ناراحتی کند. اهمال کاری اگرچه بخشی از رفتار تمامی انسان ها است ولی یک صفت نامطلوب و منفی تلقی می شود. این رفتار زمانی که شدت می یابد و به صورت عادت درمی آید می تواند مساله ساز باشد، اما منظور از اهمال کاری موردبحث تاخیری طبیعی و معمولی نیست که گاهی اوقات پیش می آید. بلکه منظور نوعی ویژگی شخصیتی است که در رضایت فردی اختلال ایجاد می کند و به کیفیت روابط انسانی آسیب می رساند، این نوع از اهمال کاری را می توان اهمال کاری مزمن یا سندرم فردا نامید. اهمال کاری به ویژه در بلندمدت سلامت جسمانی و روانی فرد را تهدید می کند و صدمات اقتصادی و اجتماعی را به همراه دارد. هدف پژوهش حاضر واکاوی مفهوم اهمال کاری و راهکارهای درمان بود. روش پژوهش از نوع مروری و کتابخانه ای بود. با بررسی مبانی نظری و مقالات اهمال کاری بررسی و راهکارهای کاهش آن ذکر شد.

اهمال کاری، سندرم فردا، راهکارهای درمان