گیتی زارعی - دانش آموخته دکتری دانشگاه ازاد سمنان
اسحق رحیمیان بوگر - دانشیار دانشگاه سمنان
آمنه معاضدیان - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان
علی جهان - دانشیار دانشکده علوم انسانی دانشگاه ازاد سمنان

هدف: پژوهش حاضر باهدف بررسی تغییرات روابط موضوعی در بازه های زمانی مختلف درمان معطوف به انتقال در اختلالات شخصیت خوشه B طرح ریزی و اجرا شد. روش: مطالعه حاضر شبه آزمایشی است. ۳۲ مراجع اختلالات شخصیت خوشه B (۱۷ مرد و ۱۵ زن) با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیده، به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ۵۱ جلسه (یک بار در هفته ، به مدت ۴۵ دقیقه) درمان معطوف به انتقال به صورت فردی در مورد گروه آزمایش اجرا شد. در بازه های مختلف درمان یک پیش آزمون و سه پس آزمون (مقیاس روابط موضوعی بل) برای هر دو گروه اجرا شد و همچنین برای گروه آزمایش بعد از شش ماه پیگیری انجام شد برای تجزیه وتحلیل داده ها از طرح واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون t زوجی استفاده شد. یافته ها: بر اساس یافته های پژوهش درمان معطوف به انتقال بر ابعاد مختلف روابط موضوعی اثر داشته (p=۰/۰۵) و این تغییرات در مرحله پیگیری نیز پایدار باقی مانده است. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد طلیعه تغییرات در دلبستگی ناایمن زودتر و در بیگانگی دیرتر از سایر ابعاد قابل مشاهده است و به نظر می رسد بیگانگی عمیق تر از سایر ابعاد است و به زمان طولانی تری برای تغییر نیاز دارد و نتایج پیگیری نشان داد علائم بعد از درمان بهبود پیداکرده اند ازآنجایی که درمان معطوف به انتقال موجب بهبود اختلالات شخصیت خوشه B می شود می توان از آن به عنوان روش مداخله ای موثر در درمان اختلالات شخصیت بهره برد.

اختلال شخصیت, درمان معطوف به انتقال, روابط موضوعی, روانکاوی