لیانا چهارمحالی - Sport Injuries and Corrective Exercises Department, Faculty of physical education and sport sciences, Razi University, Kermanshah, Iran
فرزانه گندمی - Sport Injuries and Corrective Exercises Department, Faculty of physical education and sport sciences, Razi University, Kermanshah, Iran
علی یلفانی - Sport Injuries and Corrective Exercises Department, Faculty of physical education and sport sciences, Bu-Ali Sina University, Hamedan, Iran
علیرضا فضائلی - Rheumatology Department, Hamedan University of Medical Sciences, Hamedan, Iran

زمینه و اهداف: امروزه جهت ارزیابی شدت ناپایداری زانو در بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو از روشهای مختلفی استفاده می شود. هدف این مطالعه مقایسه وضعیت امواج مغزی مربوط به تعادل، درد و حس عمقی در زنان دارای استئوآرتریت با و بدون ناپایداری زانو بود. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، ۶۰ بیمار زن مبتلا به استئوآرتریت زانو شرکت نمودند که بر اساس نمرات شاخص ناپایداری، در دو گروه ۳۰ نفره با و بدون ناپایداری زانو قرار گرفتند. درد با مقیاس آنالوگ بصری، حس عمقی زانو با خطای بازسازی زاویه و گونیامتر، تعادل با شاخص برگ و تحلیل امواج مغزی با دستگاه پروکامپ اینفینیتی ارزیابی گردید. جهت تخصیص آزمودنی ها به گروه های با و بدون ناپایداری زانو نیز از مقیاس فیتزجرالد استفاده شد. سپس دو گروه با هم مقایسه شدند. یافته ها: میانگین نمرات امواج مغزی مربوط به تعادل، بین دو گروه تفاوت معنی دار نداشت. اما حس عمقی زانو در زاویه هدف ۴۵ درجه (هر دو پا، ۰۰۰۱/۰=p) و در زاویه هدف ۷۰ درجه (پای راست: ۰۰۳/۰= p و پای چپ: ۰۰۱/۰=p) بین دو گروه تفاوت معناداری داشت. همچنین بین دو گروه در نمرات تعادل تفاوت معناداری مشاهده شد (۰۰۰۱/۰=p). نتیجه گیری: مطالعه امواج مغزی مرتبط با تعادل در بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو، نمی تواند اطلاعات مفید و کاربردی جهت شناسایی افراد با ویژگی ناپایداری زانو در بدهد. با این حال حس عمقی و تعادل در این افراد متمایز بوده و می توانند فاکتورهایی جهت تشخیص افراد در معرض ناپایداری زانو در این بیماران باشند.

Osteoarthritis, Knee, Joint Instability, Postural Balance, استئوآرتریت, زانو, ناپایداری مفصل, کنترل وضعیت